به گزارش تحریریه، سند برنامه همکاری جامع و مشارکت راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین نهایی شد و وزرای خارجه دو کشور روز گذشته آن را امضا کردند تا تهران گامی مهم و پیامی موثر را در مسیر مقابله با فشارهای غرب صادر کند.

خبرگزاری «بلومبرگ» توافق راهبردی تهران و پکن را مساله ای مهم برای ایالات متحده ارزیابی کرده و آورده است: اتحاد ایران و چین چالشی مهم برای رئیس جمهوری جو بایدن خواهد بود که به دنبال ایجاد کارزاری علیه پکن به همراه متحدانش بود. این خط مشی به اندازه ای برای واشنگتن بااهمیت است که آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا آن را بزرگترین آزمون ژئوپلیتیکی برای کشورش ارزیابی کرد.

طبق این گزارش، توافق روز گذشته در حالی امضا شد که تلاش ها برای احیای توافق هسته ای ایران راکد مانده است. بر این اساس همگرایی بیشتر با چین به ایران کمک می کند تا در مقابل تاثیر مخرب مجازات و تحریم های ایالات متحده علیه خود مقاومت بیشتری را نشان دهد. ضمن آنکه این اقدام پیامی روشن را به دولت بایدن نیز ارسال می کند.

این رسانه آمریکایی سخن حسن روحانی رئیس جمهوری کشورمان را دلیلی بر تاثیر مشارکت راهبردی بلندمدت دو کشور ارزیابی کرد. روحانی عنوان داشت که ما آماده برداشتن تحریم ها هستیم و اگر موانع کنار برود، همه یا بیشتر تحریم ها از بین می رود.  

روزنامه مطرح «نیویورک تایمز» نیز در گزارشی این ارزیابی را از توافق دو کشور ارائه داد که چین با توافق ۴۰۰ میلیارد دلاری با ایران نفوذ خود را در خاورمیانه تقویت خواهد کرد.

طبق این تحلیل، توافق ۲۵ ساله تهران و پکن نه تنها نفوذ چین در منطقه را بیشتر می کند بلکه تلاش های ایالات متحده برای منزوی نگه داشتن ایران با تحریم ها را خنثی می سازد.

اگر این اظهارات و تحلیل رسانه های آمریکایی را در کنار گفته های وزیر امور خارجه چین قرار دهیم، متقاعد می شویم که با توجه به ظرفیت های بزرگ و جهانی چین، باید گفت به زودی تحریم ها بی اثر می شوند.

«وانگ یی» وزیر امور خارجه چین روز گشذته تصریح کرد «روابط با ایران تحت تاثیر شرایط روز نخواهد بود و دائمی و استراتژیک است».

این موفقیت به علت خیرخواهی غرب یا توان سیاسی و دیپلماتیک کشورمان در عرصه های جهانی حاصل نشده است بلکه به واسطه ابتکاری که چینی ها خود برای آن پیشقدم شدند و باوجود تاکیدات مقام معظم رهبری، سال ها مقامات کشورمان به آن اعتنا نمی کردند زیرا به مرحمت های غرب چشم امید داشتند.

 البته امیدوار باید بود ژنرال های دولت با یک غمزه غرب زیر همه توافق ها با شرق نزنند.

پایان/